Ach ta Claire... | Oh that Claire...

Zaczynam się do niej powoli przekonywać. Pisałam w poście "Claire", że nie jest z nią łatwo i zrobienie zdjęć tak, aby wyglądała ładnie sprawie nieco problemu. Ale wydaje mi się, że jest lepiej. Nawet całkiem przyzwoicie. Jakoś tak... oswoiłam się z nią.

I am slowly beginning to like her. I wrote in the post "Claire" that it's not easy with her and taking pictures that she looks nice on them is a bit of a problem. But I think it's better. Even quite decently. Somehow ... I got used to her.

Chciałam trochę nawiązać do mody lat 40-tych ubiegłego wieku. To w tym momencie zaczyna się akcja "Outlandera" - a w końcu jest to postać z tej serii. Jest to jednak bardzo luźna interpretacja, nie ma co dopatrywać się poprawności historycznej. ;)

Strój składa się z golfa w kolorze musztardowym, ceglastej spódnicy, długiej kamizelki i rajstop. Spódnica jest bardzo podobna do tęczowych midi, które szyłam wiosną, ale tym razem dopasowałam ją nieco lepiej do tonnerowskiego rozmiaru RTB-101 oraz wstawiłam zamek błyskawiczny z tyłu. Układa się też troszkę inaczej, ponieważ ma pełną podszewkę.

Na golfie naszyłam trochę koralików. Koralików nigdy za wiele. ;)

I wanted to refer to the fashion of 1940s. It's when the "Outlander's" action begins - and after all she's a character from this series. But it's a very loose interpretation so please, don't look for some historical accuracy. ;)

This outfit consists of mustard turtleneck, burnt orange skirt, long vest and tights. The skirt is very similar to the rainbow midis, which I sewed in the spring. But this time I change a pattern a bit so it fits Tonner's RTB-101 body a bit better and I added the zipper on the back. It also arranges a bit differently because it's fully lined.

I also sewed some beads on the turtleneck. There is never to much beads. ;)

 

A tak z innej beczki - mój ogród przeżywa nalot szpaków przez ostatnie dni. Są niczym szarańcza. ;)

Nadlatują stadem kilkudziesięciu sztuk, furkot jest taki, jakby helikopter lądował za oknem. Akcja trwa dosłownie minutę-dwie i znikają. I takich akcji było wczoraj kilka. Zdążyły ogołocić owoce dzikiego wina, których było naprawdę sporo. 

Niestety są wyjątkowo wyczulone na jakikolwiek ruch za oknem i choć skradam się za moim największym fikusem tak dyskretnie jak mogę, to i tak mnie dostrzegą i uciekają. To najlepsze zdjęcie, jakie udało mi się zrobić. ;)

On another subject - there is an invasion of starlings in my garden for last two days. They are like the locust. ;)

They are coming in a flock of several dozens. The flatter is as if the helicopter had landed behind my window. The whole action lasts about one-two minutes and they vanish. And then they repeat it. They managed to eat all woodbine berries. And there was a lot of them.

Unfortunatelly they can see even the slightest movement behind the window and even if I try to sneak behind my biggest ficus tree as discreetly as I can - they still see me and fly away. This is the best photo I managed to take. ;)