Wiedźmi Świat, Na szlaku | Witch World, On the trail

W poprzednim wpisie wspomniałam o tym, jak zaczął się projekt Wiedźmi Świat. Wcześniejsze fragmenty historii możecie przeczytać na blogu Jo o takim samym tytule. Dziś zaczęłam robić zdjęcia do tego fragmentu przygód małych wiedźm (i nie tylko), które będą rozgrywać się w mojej części wiedźmiego uniwersum. Zapraszam!

NA SZLAKU.
Zmartwiona Linette zerknęła na swoją panią.
- Lady Elaine, wszystko w porządku?
- Nie, moja droga. Nic nie jest w porządku.

In my previous post I mentioned how the Witch World project began. You can read earlier fragments of the story on Jo's blog of the same title. Today I started taking photos for this fragment of the adventures of the little witches (and others) that will take place in my part of the witch universe. Come join me!

ON THE TRAIL.
Worried, Linette glanced at her mistress.
- Lady Elaine, are you all right?
- No, my dear. Nothing is all right.

Przyboczna z niepokojem przyglądała się Lady. Była bardzo blada, zmęczona. Długa i pełna przeciwności losu podróż zaczynała odbijać swoje piętno na jej twarzy, choć Lady Elaine była naprawdę niezłomną kobietą.
- Jak Mona?
- Gorzej. Ma gorączkę... Mam nadzieję, że Albert znajdzie jakąś gospodę. Nie możemy spędzić kolejnej nocy na trakcie.
Linette mruknęła coś niezrozumiale na wzmiankę o dowódcy straży zamkowej. Miała na jego temat swoje własne zdanie, ale nie chciała denerwować Lady.

The Adjutant watched Lady anxiously. She was very pale, tired. The long and adversity-filled journey was beginning to show on her face, although Lady Elaine was a truly steadfast woman.
- How is Mona?
- Worse. She has a fever... I hope Albert finds an inn. We can't spend another night on the road.
Linette mumbled something incomprehensible at the mention of the castle guard commander. She had her own opinion on the subject, but she didn't want to upset Lady.

- O. O wilku mowa. Wrócił wreszcie. - zauważyła Linette, odwracając się na dźwięk tętentu kopyt.

- Oh. Talk about a wolf. He's finally back. - Linette noticed, turning at the sound of hoofbeats.

Kobiety podeszły niezwłocznie do dwóch mężczyzn. Starszy z nich, Hector, był zarządcą zamku Percivala - Wielkiego Maga i brata Lady Elaine. Młodszy, wyraźnie zmęczony, skłonił się przed Lady.
- Wiecie wreszcie, gdzie właściwie jesteśmy? - zapytała ostro Lady Elaine.

The women immediately approached the two men. The older of them, Hector, was the steward of Percival's castle - the Great Mage and Lady Elaine's brother. The younger, clearly tired, bowed to the Lady.
- Do you finally know where we actually are? - Lady Elaine asked sharply.

Młody dowódca skłonił się jeszcze niżej i westchnął.
- Nie do końca, pani. Zupełnie nie znam tych stron. Obawiam się, że na poprzednim rozwidleniu dróg wybraliśmy zły kierunek... Tu nie ma nic. Zupełnie nic. Dopiero kilka mil dalej zobaczyłem na horyzoncie dachy jakiegoś miasteczka. Nie dojechałem do niego, nie chciałem zajeździć konia. 

The young commander bowed even lower and sighed.
- Not really, my lady. I don't know this land at all. I'm afraid we took the wrong direction at the previous fork in the road... There's nothing here. Absolutely nothing. It wasn't until a few miles later that I saw the roofs of some town on the horizon. I didn't get there, I didn't want to ride my horse out.

Lady Elaine odwróciła się do brodatego mężczyzny. 

- Hectorze. Wiesz, co to za miasteczko?

- Nie, Lady Elaine. Ja również nigdy tu nie byłem. Do Korundii zawsze jeździłem Południowym Traktem. Ten cholerny most... No ale zawalił się, co poradzić. Wiem tylko, że opuściliśmy granice Ravenii jakiś czas temu.

- Świetnie. Po prostu świetnie..

Lady Elaine turned to the bearded man.

- Hector. Do you know what town this is?

- No, Lady Elaine. I've never been here either. I've always taken the Southern Road to Korundia. That damn bridge... But it collapsed, what can you do. All I know is that we left the borders of Ravenia some time ago.

- Great. Simply great..

Lady Elaine odwróciła twarz, żeby nie pokazać, jak bardzo jest zawiedziona wieściami, które przywiózł Albert. Zapytała tylko:
- Dotrzemy tam dzisiaj?
- Jeśli wyruszymy natychmiast, jest szansa - odparł młodzieniec.

Lady Elaine turned her face away so as not to show how disappointed she was with the news Albert had brought. She only asked:
- Will we get there today?
- If we leave immediately, there's a chance - the young man replied.

- Zatem nie ma na co czekać. Mam nadzieję, że znajdziemy w tym miasteczku zielarkę. Mona musi dostać jakieś lekarstwo. Zbierajcie się!

- Then there's no point in waiting. I hope we can find a herbalist in this town. Mona needs some medicine. Get together!

Albert, zmartwiony, podszedł do powozu.

- Lady Elaine, dasz radę powozić? 

- O mnie się nie martw. Dam sobie radę. Ruszajcie się.

Albert, worried, approached the carriage.

- Lady Elaine, can you drive?

- Don't worry about me. I can manage. Get going.

Albert chciał coś jeszcze powiedzieć, ale morderczy wzrok Linette zamknął mu usta. Ależ nie znosił tej zarozumiałej dziewczyny... Wrócił do swojego konia, sprawdził popręg i westchnął. Miał nadzieję, że dojadą do miasteczka przed zmrokiem. I że nie złapie ich kolejna ulewa...

Ciąg dalszy nastąpi. Pozdrawiam Was gorąco!

Albert wanted to say something else, but Linette's murderous gaze stopped him. How he hated that arrogant girl... He went back to his horse, checked the girth, and sighed. He hoped they would reach the town before dark. And that they wouldn't get caught in another downpour...

To be continued. Warm greetings!