Kamelia: Uburhedlaren, Lysefjorden, Preikestolen

piątek, 5 lipca 2019

Uburhedlaren, Lysefjorden, Preikestolen

Podróżowanie po Norwegii jest dosyć specyficzne. Tak naprawdę wszędzie jest daleko. ;)

Drogi są kręte, ograniczeń prędkości należy przestrzegać bardzo rygorystycznie, a czasami trzeba skorzystać z przeprawy promem, aby dostać się do niektórych miejsc.

Na szczęście widoki w każdym niemal miejscu są cudowne. Droga więc mija przyjemnie (pomijając marudzenie pt. "daleko jeszcze" w wykonaniu najmłodszych uczestników).

Zresztą sami zobaczcie.

Traveling in Norway is rather specific. To be truth - everything is far away. ;)

Roads are winding, you have to obey speed limits very carefully and you need to take ferry to get to some places.

Luckily views are wonderful almost everywhere. Travelling is really nice thanks to that (except grumbling "how far yet?" by youngest participants).

Anyway, look for yourself.

Celem naszej podróży był Uburhedlaren niedaleko miasteczka Oltedal. Jest to kawał skały o długości 30 m i szerokości 12-15 m, który osiadł w taki sposób, że pod nim powstało schronienie o powierzchni około 150 m kwadratowych.

Dojście do niego zajmuje trochę ponad pół godziny, zaczyna się spacerową ścieżką przez las, ale mniej więcej połowa drogi to regularna wspinaczka w dosyć trudnych warunkach. Zwłaszcza, że złapał nas przelotny deszcz, a kamienie na "ścieżce" zrobiły się okropnie śliskie.

Warto się jednak pomęczyć, bo miejsce jest wyjątkowe.

The purpose of our trip was Uburhedlaren near Oltedal. It's a piece of rock 30 m (98 ft) long and 12-15 m (40-50 ft) wide which settled in this way that there is a shelter under. Room under the stone has around 150 m square (1600 ft square).

You need about half an hour to get there. It starts with walking path trough the forest but around half of the way is a regular climbing in quite difficult conditions. Especially that shower caught us and the stones on the "path" got very slippery.

It was worth being tired tough because this place is special.

Krążą różne historie o tym miejscu, ponoć w zamierzchłych czasach porzucano tam dzieci. Nie ma na to jednak dowodów. Natomiast w 1940 roku w trakcie wojny schroniło się tam 80 osób z Oltedal.

There are many miths about this place. Supposedly in ancient times kids were abandoned there. There is no proof for that. However in 1940, during the war, 80 people from Oltedal hide there.

Po wyjściu schodkami na "taras" rozciąga się taki widok.

After going up the stairs to the "terrace" you can see this view.

Zejście było jeszcze trudniejsze. Można za to odpocząć na leśnej ścieżce. A cały las przykryty jest takim dywanem z mchu. Ma się wrażenie, że z któregoś zielonego pagórka wyskoczy zaraz troll. ;)

Going down was even harder. But you can rest on the forest path. And the whole forest is covered with moss carpet. You have the impression that a troll will jump out in a moment from one of the green hummocks. ;)

Następnie pojechaliśmy do Lauvvik i wsiedliśmy na prom do Oanes.

Next we drived to Lauvvik and took the ferry to Oanes.

Wiało mniej więcej tak. ;) Nie było jednak czasu na poprawki, bo przeprawa trwa nie więcej niż kilka minut.

It was blowing like this. ;) There was no time to repeat photos because crossing takes no more than few minutes.

A tu już jedno z najbardziej znanych miejsc tego regionu - jeśli nie Norwegii w ogóle - Lysefjorden. Jego długość wynosi 42 km, a klify wzdłuż niego mają nawet 1000 m wysokości licząc od poziomu wody.

And here is the one of the most famous places in this region - or the Norway itself - Lysefjorden. It's 42 km (26 miles) long and cliffs along it are more than 1000 m (3200 ft) high counting from the water level.

Tym razem oglądaliśmy Lysefjorden tylko z punktów widokowych, do których można dojechać samochodem.

Jednak sześć lat temu wspięliśmy się na wznoszący się nad nim 604-metrowy klif Preikestolen. Trasa, która tam prowadzi jest dosyć wymagająca i trzeba na nią liczyć co najmniej 4 godziny. Mnie fascynowało to, że praktycznie nigdzie nie ma żadnych barierek. Niektórzy siadali nad brzegiem tej przepaści. Ja się nawet nie zbliżałam. ;)

This time we watched Lysefjorden only from viewpoints along the road.

But six years ago we climbed on 604 meters (1981 ft) high Preikestolen (Pulpit Rock) rising above it. Route that leads to it is quite demanding and you need at least 4 hours to make it. I was fascinated by the fact that there are no barriers at all. Some of the tourists sat on the very edge of this abyss. I did not even approach. ;)